ezgi's diary

Merhabalar,

Ürün incelemelerine kaldığım yerden devam ediyorum. Ancak bu sefer dudağımda gösteremeyeceğim çünkü yüzümün bir çok yerinde sivilcelenme yaşıyorum, nedeni bir çok şey olabilir o yüzden neyin neden olduğunu da tam kestiremiyorum, düşünün göz kapağımın üzerinde bile sivilce var:(

Şimdi gelelim artık bugün ki konumuza Rimmel London Kate Moss serisinin 109 numaralı coral rengine. Bunu ne düşünerek aldım bilmiyorum çünkü aldığımdan beri bir türlü kombinleyip kullanamadım. Sadece dudaklarıma hafif renk versin diye uyguluyorum. Aslında kendimi mevsimlere göre ürün kullanan biri olarak tanımlamıyordum ama son zamanlarda "ay bu kışın olur mu canıım" diye söylenirken yakalıyorum. O yüzden de bu ruja elim pek gitmiyor. Zamanında çok fazla gereksiz şey almışım şimdi onun cezasını çekiyorum:/ Elimden geldiğince de kullanıp renkli kozmetik bitirmeyi istiyorum.

Bu coral ruj, sıcak turuncu olarak tanımlanıyor, alttonu pembe ve bu lasting finish serisindeki tüm rujlar gibi dudakları kurutuyor. Kalıcılığı ve pigmentasyonu bana göre muhteşem ancak bazı yorumlarda kalıcılığını beğenmemişler. Ben öyle bir şeyle kaşılaşmadım, bu serinin 1 rujunu (#104) bitirmiş biri olarak kalıcılık konusunda kefil olabilirim. Mat yapısından dolayı altına lip balm tarzı bir şey sürerseniz daha iyi olabilir ama benim gibi mat görüntü sevenler her hangi bir şey uygulamadan çok daha memnun olacaklar. Çizgilere dolduğunu söyleyemeyeceğim çünkü ben mat rujları bir kaç kat sürüyorum o yüzden çizgilere dolma yaşamıyorum. Bu seri ile ilgili tek olumsuz olarak söyleyebileceğim şey, kokularıdır! O kadar meyve kokuyor ki ben başta çok rahatsız oluyorum. Kapağını bir süre açık bırakarak bu kokunun uçmasını sağlayabilirsiniz.

Kazananı video ile açıkladım, burayı tıklayarak videoya ulaşabilirsiniz.

İletişim bilgilerine bana 3 gün içerisinde makyajayenibaslayan@gmail.com'a göndermen gerekiyor.

2013'ün son günündeyken yeni yıl dileklerimizi artık iletmemiz gerekiyor, ben artık yeni yıllardan çok bir şey beklememek gerektiğini öğrendim ne yazık ki. Biraz karamsar bir giriş oldu ancak amacım sizleri de karamsarlığa sokmak değil. Benim şahsi düşüncem olarak yeni yıl hep bir umut oldu benim için, bir şeyler istedim bekledim ama gerçekleşmedi. Bu sene isteklerimi basit tutmaya karar verdim bende. Öncelikle her ne kadar klasik bir giriş olsa da herkese SAĞLIK diliyorum 2014'ten. Gerçekten her şeyin başı sağlık..

Tek tek yazmak istemiyorum o nedenle ben herkesin her istediğinin gerçekleşmesini diliyorum! Benim isteklerim gerçekleşmiyor diye sizinde mi gerçekleşmeyecek yani :) O yüzden istisnasız, her birinize tek tek bütün iyilikleri yollayıp, tüm isteklerinizin gerçekleşmesini diliyorum.

Bundan sonrası biraz daha karamsarlık barındıracaktır, baştan uyarayım...

Yıllardır, annemden çevremden hep "devrim şehitleri" lafını duydum, görmediğim ve o zamanları yaşamadığım için bana uzaktı bu söz öbeği. Ta ki 31 Mayıs 2013'e kadar. Benim içimdeki ölen bazı duyguların canlanmasını sağladı Gezi Parkı eylemleri. Bir umut doğdu tekrardan.. Sonra ise yavaş yavaş ölüm haberleri gelmeye başladı, geldikçe içimden bir parça daha koptu, derken şu gün şu saat oldu, içimde yılbaşı coşkusu zerre kadar yok ki yarın yani 1 OCAK annemin doğum günü! İçimde en ufak heyecan, mutluluk yok. 7 kişi eksik gireceğiz yeni yıla. 7'sini de tanımam, bilmem ama onlar olmayınca eksikmişiz gerçekten..

Tüm kayıplarımızın yanında bir tane de gencecik bir çocuğumuz var yaşam savaşı veren, akıbeti belli olmayan. Berkin o hastanede yatarken nasıl kutlayabilirim ki yeni yılı?

Çok karamsarım herkesten özür dilerim ama bu sene içimdeki duyguların haddi hesabı yok...