2013'ün son günündeyken yeni yıl dileklerimizi artık iletmemiz gerekiyor, ben artık yeni yıllardan çok bir şey beklememek gerektiğini öğrendim ne yazık ki. Biraz karamsar bir giriş oldu ancak amacım sizleri de karamsarlığa sokmak değil. Benim şahsi düşüncem olarak yeni yıl hep bir umut oldu benim için, bir şeyler istedim bekledim ama gerçekleşmedi. Bu sene isteklerimi basit tutmaya karar verdim bende. Öncelikle her ne kadar klasik bir giriş olsa da herkese SAĞLIK diliyorum 2014'ten. Gerçekten her şeyin başı sağlık..

Tek tek yazmak istemiyorum o nedenle ben herkesin her istediğinin gerçekleşmesini diliyorum! Benim isteklerim gerçekleşmiyor diye sizinde mi gerçekleşmeyecek yani :) O yüzden istisnasız, her birinize tek tek bütün iyilikleri yollayıp, tüm isteklerinizin gerçekleşmesini diliyorum.

Bundan sonrası biraz daha karamsarlık barındıracaktır, baştan uyarayım...

Yıllardır, annemden çevremden hep "devrim şehitleri" lafını duydum, görmediğim ve o zamanları yaşamadığım için bana uzaktı bu söz öbeği. Ta ki 31 Mayıs 2013'e kadar. Benim içimdeki ölen bazı duyguların canlanmasını sağladı Gezi Parkı eylemleri. Bir umut doğdu tekrardan.. Sonra ise yavaş yavaş ölüm haberleri gelmeye başladı, geldikçe içimden bir parça daha koptu, derken şu gün şu saat oldu, içimde yılbaşı coşkusu zerre kadar yok ki yarın yani 1 OCAK annemin doğum günü! İçimde en ufak heyecan, mutluluk yok. 7 kişi eksik gireceğiz yeni yıla. 7'sini de tanımam, bilmem ama onlar olmayınca eksikmişiz gerçekten..

Tüm kayıplarımızın yanında bir tane de gencecik bir çocuğumuz var yaşam savaşı veren, akıbeti belli olmayan. Berkin o hastanede yatarken nasıl kutlayabilirim ki yeni yılı?

Çok karamsarım herkesten özür dilerim ama bu sene içimdeki duyguların haddi hesabı yok...